In the Spotlight

Hub Mooren (93) uit Bergen op Zoom is dit jaar de oudste mannelijke deelnemer aan de 4Daagse. Hij gaat voor zijn 18de beloning en is vastbesloten om ook deze editie weer succesvol te voltooien.

Hoewel Hub last heeft van astmatische bronchitis, laat hij zich niet tegenhouden. “Het oefenen is soms lastig, zeker wanneer het veel regent. Maar zodra het weer het toelaat, loop ik altijd zo'n 15 à 18 kilometer,” vertelt hij.

Sinds zijn pensioen in 1994 heeft Hub al meer dan 30.000 kilometer in de benen. Hij loopt het liefst alleen, in zijn eigen tempo van 4,5 kilometer per uur. “Ik heb de laatste jaren één keer moeten missen door een knieoperatie, maar zolang ik fit en gezond ben, blijf ik meedoen. Het is altijd heel gezellig,”.

Voor Hayven Iylia (29) uit Nijmegen belooft de 4Daagse een week vol beweging én beats te worden. Hij maakt dit jaar zijn debuut als wandelaar, maar is als DJ Habi al langer geen onbekende in het feestcircuit. “Na 50 kilometer lopen draai ik gewoon nog een plaatje,” zegt hij met een glimlach. “Wandelen en feesten – de perfecte combinatie!”

Hayven vluchtte op zijn 4^e vanuit Irak naar Nederland met zijn ouders. Nu voelt hij zich dankbaar voor de kansen die hij hier heeft gekregen. Overdag werkt hij bij de Rabobank, maar zodra de avond valt, is het tijd voor zijn passie: draaien voor volle zalen, waaronder zelfs een uitverkochte Jaarbeurs. Zijn stijl? Een unieke mix van populaire hitjes met Arabische invloeden. “Ik ben trots op mijn roots en wil dat laten horen.”

Met zijn deelname aan de 4Daagse – én zijn DJ-sets – hoopt hij anderen te inspireren om hun dromen na te jagen.

Voor de 55-jarige Bert de Jong uit Sliedrecht draait de 4Daagse niet om het behalen van een medaille, maar om iets veel groters. Hij loopt voor zijn kleindochter Danielle (7), die lijdt aan de zeldzame en ongeneeslijke huidaandoening epidermolysis bullosa – beter bekend als de Vlinderziekte. “Haar huid is zo kwetsbaar als vlindervleugels. Zelfs een knuffel kan al pijn doen.”

Ondanks de pijn blijft Danielle een lief en moedig meisje, en dat geeft Bert de kracht om vier dagen lang 50 kilometer te wandelen. “Als zij elke dag moet vechten, dan kan ik dit ook. Voor haar. En voor alle andere kinderen met deze ziekte.”

Vorig jaar liep Bert als grootste sponsorloper een indrukwekkend bedrag van 47.000 euro bij elkaar voor Stichting Vlinderkind. Dit jaar wil hij nóg meer bekendheid genereren én geld inzamelen voor wetenschappelijk onderzoek. “Elke stap is een stap richting een toekomst met minder pijn voor deze kinderen.”

Bert hoopt dat zijn verhaal anderen raakt en in beweging brengt. “Laten we samen stappen zetten. Voor hoop. Voor Danielle. Voor alle Vlinderkinderen.”

Bernard Verwoert (39) uit Noord-Scharwoude is al 19 jaar een bekend gezicht bij de 4Daagse, maar dit jaar staat hij voor het eerst aan de andere kant van de EHBO-tafel. Na 19 jaar als medisch hulpverlener waarvan 9 jaar de organisatie van de medische dienst van het Rode Kruis tijdens de 4Daagse te hebben georganiseerd loopt hij dit jaar mee.

Zijn 20ste 4Daagse is dus extra bijzonder: niet langer als hulpverlener, maar als deelnemer, klaar om de sfeer én de ongemakken van het wandelen zelf te beleven. “Ik wil ervaren wat de wandelaars al die jaren zelf voelden,” zegt hij met een grote glimlach.

Bernard neemt zijn volgers mee in zijn voorbereiding via zijn YouTube-kanaal Bernard op Weg. “In 2025 maak ik nieuwe herinneringen, nu als wandelaar.”

📺 Volg zijn avontuur via: youtube.com/@Bernardopweg

Voor Janneke van Breukelen (48) uit Malden is de 4Daagse veel meer dan een wandeltocht – het is een ode aan haar geboorte stad, haar familie, haar vriendschappen én aan de mensen die onderweg een deur (en toilet) openzetten.

Als geboren Nijmeegse stond ze als kind al langs de route, werkte ze op kamp Heumensoord en liep ze in 2018 de 4Daagse met haar tweeling van toen 12 jaar. Ook loop ik nu alweer een paar jaar met een vriendin met wie de vriendschap alleen maar hechter is geworden. We delen echt alles – zelfs elkaars plasritme,” lacht ze.

Janneke weet als geen ander hoe waardevol een privé toilet onderweg kan zijn. Daarom begon ze met een klein, hartverwarmend initiatief: voor iedere bewoner die hun toilet beschikbaar stelde, had ze een zelfgemaakt bedankje bij zich. “Een klein knutseltje, een speldje, iets om die gastvrijheid te belonen.”

De reacties? Overweldigend. “Soms stond er water klaar, dropjes of zuurtjes. Zo lief! Dat wil je gewoon waarderen.” Ook dit jaar gaat Janneke weer op pad met een heuptas vol cadeautjes – voor de stille helden langs de route.

Linda Schüller (34) uit Gouda weet als geen ander hoe kwetsbaar het leven kan zijn. Toen ze de 4Daagse de vorige keer liep, had ze geen idee wat het leven haar zou brengen. Nu, jaren later, is ze moeder van twee prachtige kinderen – én dankbaar dat ze er alle drie nog zijn.

Haar zoon werd te vroeg en te klein geboren door zwangerschapsvergiftiging en had direct intensieve zorg op de neonatologie nodig. Kort daarna volgde haar dochter, die door een gescheurde baarmoeder met zuurstoftekort ter wereld kwam. Een specialistische koelbehandeling op de NICU redde haar leven.

“Zonder goede gezondheidszorg waren mijn kinderen én ik er niet meer geweest,” vertelt Linda. Daarom loopt ze dit jaar de 4Daagse met een duidelijk doel: aandacht vragen én geld inzamelen voor Care4Neo, een stichting die zich inzet voor te vroeg, te klein en ziek geboren baby’s en hun families. Linda is vastberaden: “Iedere stap die ik zet is voor hen. Voor hoop, erkenning en betere zorg.”

Zoë Posthumus (24) uit Nijmegen laat zich niet zomaar uit het veld slaan. Ze heeft al jaren te maken met migraineaanvallen, die haar soms compleet platleggen. Toch staat ze dit jaar vol goede moed aan de start van de 4Daagse.

Voor mensen met migraine is niets vanzelfsprekend. “Je hoofd kan van het ene op het andere moment tegen je werken,” vertelt Zoë. “En hoewel zóveel mensen hiermee te maken hebben, is er nog altijd weinig aandacht voor.” Daar wil ze verandering in brengen – door haar verhaal te delen én door te laten zien dat het wél kan.

Haar deelname is niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een mentaal statement: “Ik weiger mijn migraine de kans te geven om mij te beroven van dit soort ervaringen. Wat er ook gebeurt onderweg, Zoë is vastbesloten: “Al motte ver kroepe, ik zal die Via Gladiola over gaan!”

Voor Iris de Kamper (24) uit Julianadorp is de 4Daagse de plek waar haar liefdesverhaal begon. In 2015 ontmoette ze haar vriend op de Vierdaagsecamping. Tijdens het wandelen sloeg de vonk over en sindsdien zijn ze onafscheidelijk.

Jarenlang liep Iris de 40 kilometer, haar vriend de 50, samen met haar vader. Ieder had zijn eigen start en dan troffen ze elkaar op de route. In 2023 overleed haar vader – een groot gemis. Sindsdien lopen Iris en haar partner samen de 50 kilometer, als eerbetoon.

Dit jaar is extra bijzonder: ze zijn 10 jaar samen en… een week na de 4Daagse geven ze elkaar het jawoord.

Karsten Russ (34) uit Nijmegen loopt dit jaar niet alleen mee met de 4Daagse – hij legt hem ook vast. Als fotograaf is hij op zoek naar bijzondere verhalen, ontmoetingen en momenten, met als doel: een boek maken over de unieke sfeer en mensen van de 4Daagse.

Voor hem is de 4Daagse dus meer dan wandelen. Het is emotie, doorzettingsvermogen en verbondenheid – precies dat wil hij vangen met zijn camera. Zijn deelname is dus dubbel: zowel als loper als verteller, met oog voor wat anderen misschien voorbijlopen.

Tijdens de vier dagen fotografeert hij onderweg, tussen het zweten en zwaaien door. Of het nu gaat om een glimlach langs de kant, een gladiool op een rollator of een blaar die symbool staat voor doorzetten – Karsten zet het op beeld. Zijn boek moet een ode worden aan de 4Daagse zoals die écht is.

Anthony Chan (28) uit Londen weet hoe het voelt om je anders te voelen. Als kind kreeg hij de diagnose Asperger en had hij moeite om aansluiting te vinden op school. “Ik voelde me vaak buitengesloten en had weinig zelfvertrouwen.”

Dat veranderde toen hij zich aansloot bij de Air Cadets, waar hij niet alleen sociale vaardigheden opdeed, maar in 2013 ook voor het eerst kennismaakte met de 4Daagse. “Die eerste deelname heeft mijn leven veranderd. De steun van de toeschouwers, de nieuwe vrienden die ik maakte – het gaf me voor het eerst écht vertrouwen.”

Sindsdien keert Anthony voor iedere editie terug naar Nijmegen. Dit jaar loopt hij voor de tiende keer mee, samen met oude én nieuwe vrienden. “Ik wil laten zien dat het niet uitmaakt wat jouw verhaal is – bij de 4Daagse ben je altijd welkom.”

Flore van Berlicum (11) uit een klein dorp in Brabant is dit jaar een van de jongste vrouwelijke deelnemers aan de 4Daagse. Ze woont samen met haar mama’s, broertje Art en zusje Lou, en zit in groep 8 van de basisschool. Flore is een sportieve meid die fan is van acrogym, een combinatie van turnen, acrobatiek en dans. Maar haar nieuwe uitdaging dit jaar is wandelen – de 4Daagse!

Het idee om deel te nemen aan de 4Daagse ontstond door haar moeder, met wie ze graag wandelt, vooral samen met hun hond Nala. Elk jaar kijkt ze met haar familie naar de 4Daagse in Nijmegen of Beers, waar ze geniet van het uitdelen van snoep, het verzamelen van stickers, pennen en vlaggetjes, en het meezingen en high-fiven met de militairen.

Flore zal de 4Daagse dit jaar samen lopen met haar goede vriend Loet, met wie ze sinds hun eerste levensjaar bevriend is. Samen zaten ze op het kinderdagverblijf en na 10 jaar kennen ze elkaar nu door en door. Flore is zich ervan bewust dat de 4Daagse zwaar zal zijn, vooral de Zevenheuvelenweg, omdat ze niet zo van bergop lopen houdt. Maar ze is goed voorbereid en kijkt enorm uit naar de gezelligheid langs de route!

Dorien Alink-van Rijsewijk (68) uit Driel is een vertrouwd gezicht tijdens de 4Daagse. Sinds 2003 neemt ze deel aan het evenement, dit jaar voor de 16e keer. Wat Dorien zo bijzonder maakt, is haar toewijding aan de kracht van positiviteit en verbinding. Samen met haar wandelmaatje Dees zijn ze op de route om eenieder een hart onder de riem te steken.

Ze deelt kaartjes uit met de tekst “JIJ BENT GEWELDIG” aan medewandelaars, vooral wanneer ze ziet dat iemand het moeilijk heeft. "Het geeft ze kracht om door te gaan," zegt Dorien. Maar niet alleen medewandelaars krijgen een kaartje; ook de mensen langs de route kunnen rekenen op een glimlach, een vriendelijk woord of een knuffel.

In 2017 viel Dorien na de eerste dag uit vanwege een scheef botje in haar voet, het gevolg van een eerdere val. Maar in plaats van op te geven, stond ze op krukken langs de route om haar medewandelaars aan te moedigen. Velen die voorbij kwamen liepen terug om ook een kaartje te bemachtigen. “Tijdens de 4daagse is de verbinding en saamhorigheid ongekend. Kon dat iedere dag maar zo zijn.”

Met zijn 13 jaar is Mees Hendriks uit Ochten een van de jongste deelnemers aan de 4Daagse die 50 kilometer per dag aflegt. Waarom hij dit doet? “Omdat mijn discipline, mindset en doorzettingsvermogen groter zijn dan mijn leeftijd,” zegt hij vastberaden.

Maandenlang trainde Mees kriskras door Nederland. Vroege ochtenden, mentale uitdagingen en eindeloze kilometers: hij ging ze aan. Voor Mees is de 4Daagse veel meer dan een sportieve uitdaging. Het is een bewijs van zijn wilskracht. “Ik wil laten zien dat leeftijd geen grens is. Als je iets echt wilt, dan kun je het.”

Met pure toewijding en een scherp doel voor ogen loopt Mees zijn eerste 200 kilometer – vastbesloten om te finishen op de Via Gladiola.

Babette Macleod (55) werd in 1970 geboren in Nijmegen, maar woont al 18 jaar in Nieuw-Zeeland. Haar avontuur met de 4Daagse begon toen ze 16 jaar was, maar haar knie liet het toen niet toe om de uitdaging aan te gaan. Sindsdien heeft ze vaak aan de 4Daagse gedacht, en ondanks de afstand en de jaren, heeft ze nooit de droom losgelaten.

Dit jaar is haar deelname aan de 4Daagse extra bijzonder. In november vorig jaar overleed haar vader in Nijmegen, de stad waar hij ook geboren was. De 4Daagse zal voor Babette dan ook niet alleen een fysieke uitdaging zijn, maar ook een emotionele reis. Ze verwacht dat ze langs plekken zal komen die zowel mooie als minder mooie herinneringen met zich meebrengen. Toch kijkt ze er enorm naar uit. "Het wordt een lange wandeling vol emoties, maar ik heb er heel veel zin in!" zegt ze vastberaden.

Cynthia Wendrich (48) uit Pernis Rotterdam loopt dit jaar de 4Daagse met een duidelijk doel: aandacht vragen voor lip- en lymfoedeem, een chronische aandoening waarbij vet- of lymfevocht zich ophoopt in het lichaam. Zelf leeft ze met deze aandoening en weet ze hoe beperkend én onbegrepen het kan zijn. “De enige behandeling die echt werkt, is liposuctie,” legt Cynthia uit. “Maar die wordt in Nederland helaas niet vergoed.”

Met haar deelname wil ze niet alleen meer bekendheid genereren voor deze aandoening, maar ook een boodschap uitdragen: een chronische ziekte is geen eindstation. “Ik wil laten zien dat je, ondanks fysieke beperkingen, nog steeds actief en veerkrachtig kunt zijn.” Iedere stap die Cynthia zet, is er één voor bewustwording en verandering.

Barbara van den Bosch (58) groeide op in Nijmegen en vindt dat elke Nijmegenaar de 4Daagse minstens één keer in zijn leven gelopen moet hebben. Zelf begon ze “later dan gedacht” – op haar 43ste – maar was meteen verkocht. “Wat is het mooi om zélf onderdeel te zijn van die eindeloze sliert wandelaars,” zegt ze.

Vanaf dat moment liep ze onafgebroken mee, op afstanden van 50, 55 en 40 kilometer. In 2022 emigreerde ze naar Sint Maarten, maar zelfs dat weerhoudt haar er niet van om deel te nemen. “Ik vlieg gewoon negen uur terug naar Nederland voor de 4Daagse,” vertelt ze. De 4Daagse zit diep verankerd in haar familie: haar vader, drie dochters, ooms, tantes, neven en nichten – allemaal zijn of waren ze vaste lopers.

Voor Milou Diepen (41) uit Noordwijkerhout is de 4Daagse niet alleen een wandeluitdaging, maar ook een voetrevolutie. Waar ze haar eerste drie edities nog liep op reguliere wandelschoenen – mét blaren – ontdekte ze daarna iets wat haar ervaring compleet veranderde: minimalistische schoenen.

“Inmiddels ga ik ervoor om de stand op 3-3 te zetten,” zegt Milou enthousiast. “Drie keer mét blaren, drie keer zonder. Sinds ik overstapte op mijn minimalistische schoenen, loop ik lichter, vrijer én blaarloos.”

Vorig jaar werd haar outfit compleet met een paar Fivefingers in de kleuren van de 4Daagse – helemaal in stijl dus. Voor Milou zijn het niet zomaar schoenen: “Juist omdat mijn minimalistische schoenen mij zoveel geven, zet ik ze graag in de spotlight!”

Voor Pascal Jansen (44) uit Nijverdal is de 4Daagse een familiekwestie – en een manier om verlies om te zetten in kracht. Samen met haar zoons Nick (16) en Jim (13) loopt ze ook dit jaar voor één doel: aandacht en geld inzamelen voor Alzheimer.

“In 2023 liep ik samen met één van mijn zonen voor het eerst voor Alzheimer. Dit jaar gaan we met z’n drieën. Het is onze manier om opa te eren – mijn vader, hun opa – die we in coronatijd op een schrijnende manier zijn verloren,” vertelt Pascal. “Achter glas afscheid moeten nemen… dat blijft je bij.”

De ziekte heeft diepe sporen nagelaten in hun leven. De 4Daagse helpt in het verwerkingsproces, maar vooral willen ze iets betekenen voor anderen. “We hopen dat het geld dat we ophalen bijdraagt aan onderzoek. Zodat er snel een medicijn komt dat Alzheimer kan stoppen of afremmen.” Vier dagen, drie toppers, één hart voor herinneringen. Voor vader en opa.

Karen (49) uit Reek loopt dit jaar samen met minstens 16 sponsorlopers de 4Daagse om aandacht te vragen voor LMNA, een zeldzame genetische en progressieve hartziekte. Het is een persoonlijke missie: haar man lijdt aan hartfalen als gevolg van deze aandoening. “We lopen voor alle LMNA-patiënten, voor erkenning en voor hoop op een betere toekomst.”

Via hun zoektocht naar informatie kwamen Karen en haar man in contact met Rogier Veltrop: LMNA-patiënt én wetenschapper. Door duizenden stappen te zetten tijdens de 4Daagse, wil Karen aandacht vragen en geld inzamelen om een effectieve behandeling te ontwikkelen voor hartfalen/LMNA.

De boodschap is helder: kennis maakt het verschil. En Karen draagt die stap voor stap uit, op weg naar een wereld met betere zorg én hoop voor LMNA-patiënten.

Monique (55) uit Den Haag begon in 1997 uit nieuwsgierigheid aan haar eerste 4Daagse. Maar al op de eerste dag wist ze het: “YES! Volgend jaar weer!” Inmiddels zijn we 28 jaar verder en is ze nog steeds niet weg te slaan van het wandelevenement.

Ze liep álle afstanden: begon op de 40 kilometer, stapte over op de 50 en vond daar ook haar vaste wandelmaatje. Samen met hem én haar man liep ze jarenlang de 50 kilometer. Toen ook de kinderen gingen wandelen, liepen zij en haar man als begeleiders mee op de 30. Daarna keerde Monique terug naar de 40, samen met haar wandelvriend, met wie ze nu al 25 jaar onafscheidelijk is tijdens de 4Daagse. “We hebben de grootste lol. Zonder de 4Daagse hadden we elkaar nooit ontmoet.”

Frits (81) uit Hengelo staat in 2025 opnieuw aan de start, dit maal voor zijn 15e 4Daagse en dit keer voor de volle 50 kilometer per dag. De afgelopen jaren liep hij 14 keer met succes de 30 kilometer, vaak samen met zijn studievriend Gerard. “We bespraken onderweg de politiek, de financiële wereld, en losten wandelend de wereldproblemen op.”

Toen Gerard door ziekte moest afhaken, besloot Frits het groots af te sluiten: een “echte 4Daagse” van 50 kilometer, als kroon op zijn wandelcarrière. In 2024 stond hij perfect getraind aan de start, maar een zweepslag na 25 kilometer maakte onverwachts een eind aan dat plan. “Een heel zuur einde.” Maar Frits geeft niet op. “Al na een paar dagen wist ik: ik probeer het gewoon nóg een keer.” In 2025 doet hij opnieuw een poging, zijn motivatie? Die is duidelijk. “Deze uitdaging draag ik op aan Gerard, mijn trouwe 4Daagse-maatje.”

Yvette (20) uit Meppel loopt dit jaar opnieuw de 4Daagse, een tocht vol herinnering en betekenis. In 2018 zou ze samen met haar opa deelnemen, maar in december 2017 raakte hij plotseling verlamd. “Ik was toen 13 en heb de 4Daagse toen voor hem gelopen.”

Nu, zes jaar later, eert ze haar opa opnieuw door te lopen én geld op te halen voor twee doelen die haar nauw aan het hart liggen: mensen die verlamd zijn geraakt en Stichting Epilepsie Instellingen Nederland. “Mijn opa verloor zijn droom door verlamming. Ik hoop met deze tocht anderen in soortgelijke situaties te helpen.”

Zelf leeft Yvette met epilepsie. “Ik ben allang blij dat ik nu dingen kan doen die vroeger niet vanzelfsprekend waren.” Door haar kilometers, inzet en doorzettingsvermogen wil ze anderen een steun in de rug geven.

Diane (47) uit Haarlem loopt dit jaar samen met haar zus de 4Daagse voor het Beatrix Spierfonds. Niet voor één persoon in het bijzonder, maar voor álle mensen met een spierziekte, nu én in de toekomst. “We willen zoveel mogelijk bekendheid en geld ophalen. Helaas zijn we tot nu toe de enigen die lopen voor het Beatrix Spierfonds, maar dat motiveert ons alleen maar meer.”

Met elke stap zetten de zussen spierziekten op de kaart. Iedere stap telt voor meer onderzoek, meer hoop en meer perspectief.

Ellen 61 uit Zeist loopt dit jaar de 4Daagse samen met haar zus. Dat is een bijzonder verhaal, want tot drie jaar geleden wist ze niet eens van haar bestaan af. “Via MyHeritage kwam ik erachter dat ik een zus heb. We kenden elkaar niet, maar vanaf het eerste moment klikte het. We lijken enorm op elkaar.”

Dat ze nu samen de 4Daagse lopen, voelt als een wonder. “Het is een echt Spoorloos-verhaal. Nooit gedacht dat ik ooit met een zus herinneringen zou maken op de 4Daagse. We koesteren elk moment.”

Rob (65) uit Utrecht lag eind 2020 met een coronabesmetting onder narcose op de intensive care in een ziekenhuis in Den Haag. Door de fantastische zorg heeft hij het gelukkig overleefd en daar is hij heel dankbaar voor. “Dat ik nu weer mijn geliefde 4Daagse kan lopen, is voor mij een wonder.”

Hij had het verschrikkelijk gevonden als hij zelf nooit meer had kunnen meelopen, en leeft mee met de trouwe wandelaars die door longcovid of een andere aandoening voorgoed moeten afhaken.

Wendy (26) uit Arnhem kreeg op 26 februari 2021 een boodschap die haar leven voorgoed veranderde: ze heeft MS. “Mijn neuroloog zei: ‘Het is bijzonder dat je nog zo functioneert met zoveel actieve ontstekingen.’ Ik was toen 22, vol in het leven, optimistisch en ik voelde me prima. Hoe erg kon het zijn?”

De realiteit haalde haar snel in. “Duizeligheid, krachtverlies, tintelingen, cognitieve problemen, eindeloze vermoeidheid… Ik moest direct aan de medicatie.” Toen haar eerste behandeling niet effectief genoeg bleek, moest ze overschakelen op zwaardere middelen. “Het voelt soms als een tikkende tijdbom – je weet nooit wanneer de MS weer toeslaat.”

In 2024 kreeg ook haar zus de diagnose MS. “Toen wist ik dat ik in actie wilde komen.” Dit jaar loopt Wendy de 4Daagse voor MS Research. “Voor mezelf, mijn zus en iedereen die leeft met MS. Zodat we samen kunnen toewerken naar een toekomst waarin genezing wél mogelijk is.”

Tim (36) uit Nijmegen loopt dit jaar voor de 23ste keer de 4Daagse. Een snelle rekensom leert dat hij op slechts 13-jarige leeftijd begon aan zijn eerste editie. Sindsdien is de 4Daagse een vast onderdeel van zijn leven geworden. Tim bleef elk jaar meedoen, zonder een enkele editie over te slaan.

Nu is hij beheerder van de sportfaciliteiten op de Radboud Universiteit en wandelt hij onderweg dus zelfs drie keer langs zijn werk.

Ben (73) komt uit 's-Heerenberg en liep in 2007 ernstig letsel op: hij brak zijn rug op twee plaatsen en zat slechts 1 millimeter van een dwarslaesie verwijderd. Dankzij de steun van zijn werkgever, intensieve fysiotherapie en de specialistische zorg van de Sint-Maartenskliniek vocht hij zich terug. “Dat ik überhaupt weer normaal kon lopen was al bijzonder. Laat staan dat ik nu voor de vijfde keer meedoe aan de 4Daagse,” vertelt hij trots.

Sinds kort is Ben ook veteraan, net als zijn jongste zoon. “Dit jaar lopen we voor het eerst sámen de tocht der tochten. Dat maakt het extra speciaal.” Naast zijn persoonlijke mijlpaal loopt hij ook voor de TRIS (Troepenmacht in Suriname), waar hij zich sterk mee verbonden voelt. De 4Daagse is voor hem het bewijs dat grenzen verlegd kunnen worden, ook als het lichaam je ooit bijna in de steek liet.

Als vriendengroep uit Wijchen begonnen ze in 2015 met het lopen van de 4Daagse. Soms waren ze met meer, soms met minder, maar één ding bleef altijd hetzelfde: Jintha was erbij. Als ze haar onderweg kwijt waren, zat ze meestal een paar honderd meter verderop met iemand te kletsen. Ze was sociaal, sportief, grappig en ontzettend lief.

Op 6 december 2024 is Jintha overleden aan de gevolgen van de ziekte depressie. Ze heeft lang en dapper gevochten, maar geen enkele behandeling hielp. Uiteindelijk koos ze voor rust. Haar laatste wens was dat er meer aandacht zou komen voor mentale gezondheid en dat er geld opgehaald zou worden voor MIND, de organisatie die strijdt voor een samenleving die psychisch leed zoveel mogelijk voorkomt.

Dit jaar loopt Julia (29) uit Amsterdam, samen met Bram en Simone, voor Jintha. Om te praten over depressie en om het taboe te doorbreken. Want het kan iedereen raken en niemand mag vergeten worden.

Cindy is 47 jaar en woont in Bergen op Zoom. Ze loopt dit jaar voor de 30e keer de 4Daagse. Samen met haar vader (49 deelnames), zusje (29 keer) en broertje (23 keer) vormt ze een echte 4Daagse-familie. Voor hen is de 4Daagse een vaste traditie geworden, die elk jaar opnieuw voor verbinding en bijzondere herinneringen zorgt.

Harm (41) woont in Rijen. Hij stond altijd bekend als iemand met een ijzeren gezondheid; veertig jaar lang was hij geen dag ziek. Des te groter was de schok toen hij er plotseling achter kwam dat één van zijn nieren zich nooit had ontwikkeld. "Je leeft al je hele leven met één nier," kreeg hij te horen. Hoewel het nieuws in eerste instantie moeilijk te verwerken was, bleef Harm niet hangen in angst of onzekerheid.

In plaats daarvan besloot hij zijn levensstijl aan te passen en met hernieuwd bewustzijn te leven. Geen beperkingen, maar kansen — dat werd zijn nieuwe uitgangspunt. Zijn deelname aan de 4Daagse is daar een krachtig voorbeeld van. Vier dagen lang, tientallen kilometers per dag, bewijst hij dat ook met een lichamelijke beperking nog indrukwekkende prestaties mogelijk zijn. Harm wil zijn verhaal delen om anderen te inspireren. Want of je nu leeft met één nier, een andere chronische aandoening hebt of simpelweg twijfelt aan je eigen kunnen: hij laat zien dat je verder kunt dan je denkt.

Claudia (51) uit De Meern liep in 2015 samen met een vriendin de 4Daagse. Wat begon als een sportieve uitdaging, werd onverwachts het begin van een levensverhaal. Op Roze Woensdag vloog er plots een afgekloven appel door de lucht, vlak voor haar neus langs, zo de bosjes in. Claudia keek verontwaardigd op en riep iets richting de daders. Twee jonge mannen, lachend, stapten over de vangrail en kwamen haar kant op. Eén van hen raakte met haar aan de praat en dat contact is nooit meer verdwenen.

Wat toen begon als een toevallige ontmoeting, groeide uit tot een diepe band. Op 30 mei 2024 zijn ze getrouwd. “Hij is de allerliefste die er is,” zegt Claudia vol overtuiging. De 4Daagse betekent voor haar niet alleen wandelen, maar staat ook symbool voor onverwachte wendingen, bijzondere ontmoetingen en het begin van iets moois.

Karla is 53 jaar en woont in Bleskensgraaf. Tijdens de 4Daagse ontmoette zij haar grote liefde Marco. Wat begon als een bijzondere kennismaking tussen de wandelaars groeide uit tot een levenslange verbintenis. Op 22 juni 2025 vieren Karla en Marco hun 25-jarig huwelijksjubileum, een mijlpaal die zonder de 4Daagse wellicht nooit tot stand was gekomen.

Inmiddels hebben ze samen een tweeling van 20 jaar. Hun dochter Nienke loopt dit jaar haar 7e 4Daagse, terwijl hun zoon Bjorn voor de 3e keer meedoet. Marco zelf heeft de 4Daagse vier keer volbracht als wandelaar en is inmiddels voor de 3e keer actief als vrijwilliger bij de dienst Mobiliteit, waar hij uitgevallen wandelaars veilig terugbrengt naar Nijmegen.

Voor Karla en haar gezin is de 4Daagse veel meer dan een wandeltocht: het is een traditie, een ontmoetingsplek en een jaarlijks moment van samenkomen. Een échte familie-aangelegenheid, die ze hopen nog vele jaren voort te zetten.

Remco (34) uit Nijmegen is geboren met dubbelzijdige klompvoeten en hem werd door dokters verteld dat hij nooit zou kunnen lopen en waarschijnlijk zijn leven in een rolstoel zou doorbrengen. Toch heeft Remco zijn leven niet laten bepalen door deze prognose. Hij zette een groot doel voor zichzelf: de 4Daagse lopen. Wat begon als een ultieme uitdaging, is inmiddels uitgegroeid tot een ware verslaving.

Dit jaar hoopt Remco zijn 16e 4Daagse te lopen. Elke stap die hij zet is een overwinning, niet alleen op zijn fysieke beperkingen, maar ook op de twijfels die anderen hadden over wat hij zou kunnen bereiken. Voor Remco is de 4Daagse niet alleen een wandeltocht, maar een symbool van doorzettingsvermogen, moed en het overwinnen van obstakels die voor velen onoverkomelijk lijken.

Albert (61) uit Wijchen, verloor in 2023 zijn zoon van 29 jaar na een tragisch verkeersongeluk. Zijn dochter, die haar broer voor het laatst levend zag tijdens de 4Daagse van dat jaar, besloot in 2024 haar eerste 4Daagse te lopen, ter nagedachtenis aan haar broer.

In 2022 kreeg Albert de diagnose MS, wat zijn leven drastisch veranderde. Het is daarom de wens van zijn dochter om met hem in 2025 samen te lopen zolang zijn ziekte dit nog kan toestaan. in zijn jonge jaren heeft Albert de 4Daagse twee keer gelopen, helaas viel dit buiten de nu geldende 20-jaar regel, dus het dreigde te mislukken. Toch, met steun van MS Research, heeft hij het voor elkaar gekregen een startbewijs te bemachtigen om samen met zijn dochter de 4Daagse van 2025 te lopen.

Voor Albert is de 4Daagse in 2025 meer dan een fysieke uitdaging. Het is een kans om samen met zijn dochter te wandelen, te rouwen en te herinneren. Het is een moment van verbondenheid en een manier om zijn gezondheidstoestand, de gevolgen van MS, en de pijn van het verlies van zijn zoon te verwerken. Het belooft een emotioneel en betekenisvol avontuur te worden, dat hij samen met zijn dochter zal delen.

Eva de Waal (30) uit Utrecht heeft een bijzondere relatie met de 4Daagse en de Via Gladiola. Als kind groeide ze op met de zeldzame botziekte HME-MO, waardoor ze talloze operaties moest ondergaan. In die zware periodes bood haar rijke fantasie troost en kracht. Tijdens haar studie Frans in Parijs ontdekte ze hoe helend wandelen kon zijn: ze liep eindeloos door de stad en vereeuwigde de plekken waar ze kwam in kleine tekeningen.

Die liefde voor wandelen en illustreren nam ze mee terug naar Nijmegen. Daar ontstond haar kinderboek Kamilla in Nimma, over een kameel die als eerste dier ooit de 4Daagse loopt. Het boek weerspiegelt Eva’s speelse verbeeldingskracht én haar verbondenheid met de 4Daagse.

Eva woont samen met haar vriend Hayven Iylia, die ook dit jaar zijn debuut maakt als 4Daagse-loper. Zelf werkt ze voor de Radboud Universiteit en De Gelderlander. Haar grote droom is om nog veel meer kinderboeken te maken die kinderen – net als zij vroeger – kracht en verbeelding bieden.

Bernard (58) uit Breda zet zijn stappen tijdens de 4Daagse in het teken van Stichting 27, een stichting die als doel heeft het realiseren van een optimale mentale gezondheid voor jongeren zodat zij een veelbelovende toekomst kunnen realiseren. Samen met zijn zoon liep hij eerder de Nijmeegse 4Daagse – een ervaring die nu extra zwaar weegt, want kort na hun deelname maakte zijn zoon een einde aan zijn leven.

Bernard draagt zijn deelname op aan hem en wil met zijn verhaal aandacht vragen voor geestelijke gezondheid. Op de website van Stichting 27 deelt hij zijn volledige verhaal, in de hoop anderen steun en herkenning te bieden: stichting27.nl.

Loes (68) uit Nijmegen loopt dit jaar de 4Daagse voor een doel dat haar na aan het hart ligt: Villa Joep. Deze stichting financiert onderzoek naar neuroblastoom kinderkanker – een zeldzame maar zeer agressieve vorm van kanker waarbij de overlevingskansen voor kinderen nog altijd te klein zijn.

Loes merkt op dat er vaak veel aandacht is voor grote, bekende doelen, maar dat juist de kleinere doelen extra zichtbaarheid verdienen. Door zich te laten sponsoren tijdens de 4Daagse hoopt ze niet alleen geld op te halen, maar ook meer mensen bewust te maken van het werk van Villa Joep. Ze vertelt graag haar verhaal om te laten zien waarom dit doel haar zo raakt.

Eva (26, vlak voor de 4Daagse 27) uit Wijchen loopt dit jaar de 4Daagse voor de stichting STOPHersentumoren. In 2020 kreeg haar toenmalige vriend – inmiddels haar man – op jonge leeftijd de diagnose hersentumor. Een vorm van kanker waarvoor nog altijd geen genezing bestaat.

Na een zware operatie stelde hij zichzelf een bijzonder doel: het uitlopen van de 4Daagse. In 2022 lukte hem dat, als bekroning van zijn revalidatie. Nu is het Eva’s beurt. Ze wil met haar deelname bewustwording creëren voor hersentumoren en aandacht vragen voor het belang van onderzoek. “We zijn pas 26,” zegt ze, “en juist daarom besef ik hoe belangrijk het is om elke dag maximaal te leven. En dus ga ik ook maximaal genieten van deze 4Daagse.”

Karel Willaert (79) uit Bergen liep zijn eerste 4Daagse in 1977, toen hij 31 jaar oud was. Inmiddels staat hij in 2025 aan de start van zijn 40^ste editie. Geen enkele keer sloeg hij over – een indrukwekkende reeks, vol blaren, kapotte voeten én persoonlijke overwinningen.

Zijn passie voor sport ontstond tijdens zijn diensttijd, maar het was de 4Daagse die hem echt aan het wandelen kreeg. Geboren en getogen in Nijmegen zag hij het altijd als hét ultieme doel. Tegenwoordig is Karel fanatiek hardloper en lid van atletiekvereniging Cifla. Zijn trainingen bestaan uit 2,5 uur hardlopen per week – waarbij hij ook zwerfafval opruimt met een prikstok en zak – en in die derde week van juli verruilt hij zijn loopschoenen voor wandelschoenen.

De sfeer onderweg is hem heilig, al ziet hij daarin wel verandering: “Vroeger praatte je spontaan met andere wandelaars. Nu is iedereen bezig met z’n telefoon of muziek.” Toch blijft voor Karel het gezamenlijke karakter overeind, en hij hoopt dat meer jongeren de 4Daagse ontdekken. “Het is zoveel meer dan alleen wandelen, het is een ervaring die je bijblijft.”

Foto: Karel op de Via Gladiola in 1992. (Fotograaf: Jan van Leeuwen)

De 77-jarige Bram uit Alblasserdam maakt zich op voor een uitzonderlijke prestatie: zijn 60e deelname aan de 4Daagse. Hij loopt de 30 kilometer, en is daarmee een van de meest ervaren deelnemers van dit jaar. Wat ooit begon als een sportieve uitdaging is uitgegroeid tot een vast onderdeel van zijn leven. Zijn doorzettingsvermogen, discipline en liefde voor wandelen maken hem een heus wandelicoon. De 4Daagse zit dus wel heel diep in de vezels bij Bram.

De 12-jarige Anouk uit Nijkerk maakt dit jaar haar debuut met de 4Daagse. Een bijzonder moment, dat ze samen met haar opa beleeft. Anouk hoopt niet alleen op een mooie prestatie, maar ook op veel donaties. “Elke euro helpt om het verschil te maken. Namens mij en KWF: dankjewel!”

Jacquelien (51) uit Zuidwolde zou dit jaar samen met haar vriendin Rina voor het eerst de 4Daagse lopen. Rina had de tocht al twee keer volbracht en wist haar vriendin in de zomer van 2024 enthousiast te maken om ook mee te doen. Hoewel Jacquelien eerder terugschrok voor de drukte van het evenement, gaf haar nieuwsgierigheid naar het beroemde 4Daagsegevoel uiteindelijk de doorslag.

In december werd er samen een kampeerplek gereserveerd, en vol enthousiasme werd uitgekeken naar de inschrijving. Maar het lot besliste anders. Op 4 januari belde Rina plotseling vanuit het ziekenhuis: ze was opgenomen met een zeldzame vorm van lymfeklierkanker. Ondanks haar zeer kritieke toestand bleef ze strijdbaar, vastbesloten om te overleven.

“Rina heeft twee keer op het randje van de dood gezweefd. Haar strijd is mijn motivatie geworden,” vertelt Jacquelien. “Hoewel we er zo naar uitkeken dit samen te doen, besloot ik dat ik dit jaar dan maar alleen moest gaan.”

Stephen uit Bergschenhoek start op 3 juli 2025 zijn indrukwekkende tocht van 1.030 kilometer vanaf Leeuwarden. Te voet legt hij een route af langs álle provinciehoofdsteden van Nederland – inclusief een stuk door België – om op tijd aan de start te verschijnen van de 4Daagse in Nijmegen op 15 juli. Zijn missie: €250.000 inzamelen voor kankerbestrijding in Suriname, waar goede medische zorg vaak onbereikbaar is.

Zijn motivatie is persoonlijk. In 2017 verloor hij zijn beste vriend Rob aan kanker. Rob stierf letterlijk in zijn armen. Zij liepen eerder samen de 4Daagse, maar na Robs diagnose kwam daar een abrupt einde aan. Drie maanden voor zijn overlijden liep Stephen de 4Daagse nog één keer symbolisch samen met hem – met een groot portret van Rob op zijn rug.

Onderweg naar Nijmegen doet hij bijzondere locaties aan zoals het Pieterpad, Kamp Westerbork en het Koningin Wilhelminabos. In elke provinciehoofdstad krijgt hij een stempel en handtekening van de burgemeester in zijn wandelpaspoort. Ook de burgemeester van Nijmegen heeft al toegezegd hem op de Via Gladiola persoonlijk te ontvangen.

Zijn actie krijgt veel steun, ook van bekende Nederlanders als Gerard Spong, Kenny B, Arnold Vanderlyde, Jörgen Raymann, Nelli Cooman, Gerda Havertong en Typhoon. Stephen loopt met één doel: laten zien dat iedereen recht heeft op goede zorg – en dus op leven.

Voor Suzanne (33) uit Nijmegen begon het allemaal in 2017 op de Via Gladiola, toen ze tijdens de intocht in contact kwam met Bram uit Utrecht. Een jaar later stuurde hij haar spontaan een berichtje via Facebook: of ze weer in Nijmegen zou zijn. Dat berichtje bleek het begin van een bijzondere liefdesreis. Suzanne verhuisde naar Nijmegen, in 2023 vroeg Bram haar ten huwelijk tijdens de 4Daagse en in 2024 stapten ze in het huwelijksbootje. Dat jaar liep Bram voor het eerst mee; Suzanne stond elke dag langs de route om hem aan te moedigen. In 2025 is het haar beurt: voor het eerst loopt ze zelf de 4Daagse. Extra bijzonder is dat ze dit doet terwijl ze 22 weken zwanger is van hun eerste kindje. “Mijn 4Daagse, met een 4Daagsebaby in mijn buik,” noemt ze het.

Ronald van Rijn loopt in 2025 voor de 50e keer de 4Daagse. Sinds zijn eerste deelname in 1973 heeft hij geen enkele editie overgeslagen, met uitzondering van de jaren waarin het evenement niet doorging. Daarmee zet hij niet alleen een persoonlijk jubileum neer, maar markeert hij ook een bijzonder moment voor zijn hele familie: Ronalds deelname is namelijk de 100e voor de familie Van Rijn als geheel.

Zijn vrouw voltooide de 4Daagse al 30 keer, en ook hun kinderen en kleinkinderen hebben meerdere keren meegedaan. Wandelen is voor het gezin altijd een verbindende factor geweest. Maar Ronalds betrokkenheid bij de 4Daagse ging verder dan alleen meelopen: tot 2023 was hij actief parachutist en sprong drie keer in het Goffertstadion tijdens de vlaggenparade, onder meer in 1994 met de vlag van de Gouden Kruisdragers.

Ook internationaal zette Ronald grote stappen. Samen met zijn vrouw liep hij wandelmarsen over de hele wereld via de IML Walking Association. In 2002 werden zij in Finland gehuldigd als “European Walker”, en in 2014 in Japan als “International Master Walker”.

Voor Ronald is de 4Daagse een levenslange passie die hij met zijn familie heeft gedeeld – en die in 2025 een gedenkwaardig hoogtepunt bereikt.