Het verhaal van Wipneus en Pim
"Elke keer weer verbazingwekkend."
Niets is zo belangrijk tijdens de 4Daagse als een goed paar schoenen aan je voeten. Je wilt immers zo min mogelijk blaren oplopen tijdens deze uitdaging. Maar stel je voor dat je op de vooravond van de start beseft dat je je zorgvuldig ingelopen wandelschoenen bent vergeten... Het overkwam Willem Meijer (67) tijdens de 106de editie van de 4Daagse.
Willem liep al dertien keer de 4Daagse succesvol uit. De doorgewinterde wandelaar komt zelf uit Wormer (Noord-Holland), maar tijdens de 4Daagseweek verblijft hij altijd bij José en Berry Rosmalen in Nijmegen. Sinds 2003 is dit zijn vaste verblijfplaats, en door de jaren heen hebben Willem en zijn gastouders een warme band opgebouwd. Maar dat deze band zó sterk is dat José en Berry speciaal voor hem een drie uur durende rit zouden maken, had Willem nooit kunnen vermoeden.
Op maandagavond, na aankomst in Nijmegen, begint Willem zijn tas uit te pakken. Maar tot zijn schrik ontdekt hij dat hij niet zijn vertrouwde wandelschoenen heeft meegenomen, maar zijn gewone sneakers. "Ik pak mijn schoenen en denk opeens: dat zijn mijn wandelschoenen helemaal niet. Ik heb een paar sneakers die er qua kleur op lijken", legt Willem uit na de 4Daagse.
Willem is afgezet door zijn vrouw en heeft dus zelf geen auto tot zijn beschikking om terug naar Wormer te rijden om zijn schoenen op te halen. 'Gastmoeder' José - zoals Willem haar liefkozend noemt - biedt hem haar auto aan, maar snel beseffen ze dat dit geen haalbare optie is. "Toen zei José eigenlijk meteen: dat is ook gekkenwerk, want dan ben je pas om twaalf uur thuis en jij moet slapen. Dus weet je wat: ik haal ze wel. Ik wist niet wat ik hoorde", vertelt Willem, nog steeds onder de indruk van het gebaar. En zo rijden Berry en José heen en weer van Nijmegen naar Wormer, een rit van ruim drie uur. "Ik had echt tranen in mijn ogen", vertelt Willem ontroerd.
Volgens Willem is dit precies wat de 4Daagse zo bijzonder maakt: "Dit is pas het gevoel van de 4Daagse, die saamhorigheid. Wat mensen voor je over hebben. Ook de andere mensen in Nijmegen die langs de kant staan, de studenten, heel de organisatie. Dit is het ultieme voorbeeld."
Volgend jaar is Willem er natuurlijk weer bij, vanzelfsprekend zal hij opnieuw bij Berry en José overnachten.